Repertuar filmu "Taxi Teheran" w Szczecinie
Brak repertuaru dla
filmu
"Taxi Teheran"
na dziś.
Wybierz inny dzień z kalendarza powyżej.
Czas trwania: 82 min.
Produkcja: Iran , 2015
Gatunek: dramat
Premiera: 22 maja 2015
Dystrybutor filmu: Solopan
Reżyseria: Jafar Panahi
Obsada: Jafar Panahi
W Teheranie trwa dzień jak co dzień. Auta suną po zakorkowanych ulicach, kierowcy żółtych taksówek błądzą po gigantycznej metropolii w poszukiwaniu adresów, pod które każą zawieść się pasażerowie. Wśród nich jest jeden wyjątkowy samochód. Wyróżnia go nie tylko to, że jest wyposażony w pasy bezpieczeństwa (w Iranie na porządku dziennym jest to, że taksówkarze odpinają je i chowają w bagażniku, żeby nie uwierały pasażerów), ale też to, że na desce rozdzielczej zamontowano w nim przemysłową kamerę, a za kierownicą siedzi nie kto inny, jak sam Jafar Panahi, reżyser tego wspaniale przyjętego przez krytykę i widzów filmu. Do jego samochodu wsiadają ludzie prości i intelektualiści, przyjaciele i kompletnie nieznajomi, przypadkowe osoby w potrzebie i umówieni na przejażdżkę członkowie rodziny, w tym kradnąca reżyserowi film siostrzenica, Hana Saeidi.
Każdy z pasażerów wnosi do filmu nowy problem, który urozmaica fabułę, i nową refleksję na temat życia w Iranie. Tym samym reżyser pozwala zabrać głos swoim rodakom, oddając nastroje społeczne w kraju. Chociaż reżysera objęto dwudziestoletnim zakazem wykonywania zawodu („Taxi”, tak jak i dwa poprzednie filmy twórcy, powstało nielegalnie, bez zgody irańskiej cenzury), z jego filmu płynie radość z życia i radość z tworzenia. Oczywiście, nie byłby Panahi sobą, gdyby nie uzupełnił swojego filmu o refleksje nad sztuką. W tej sprawie głos zabiera wspomniana siostrzenica, która komentuje szkolną lekcję o tym, jak powinno się robić filmy w jej ojczyźnie. Kiedy widz słyszy jej wywody, trudno uwierzyć, że mówi o prawdziwej sytuacji w Iranie.
Trailer filmu: Taxi Teheran
Wasze opinie
Dla mnie niesamowity film! Wrażenie jak po podróży do Iranu. Ciekawe, pouczające, obnażające prawdę o życiu w tym kraju rozmowy. Mimo trudnych tematów dużo poczucia humory, zabawnych scen i optymizmu. Warto!
Dokument, a nie dokument, film zakazany i przyjęty entuzjastycznie, same kontrasty, mądre ważne kino, jak każdy film tego reżysera.
Jest coś w tym filmie, albo kilka "cosiów" składających się na efekt końcowy, który jest tak zajmujący. Dystans reżysera, poczucie humoru, technika kręcenia filmu, siostrzenica "perełka" itp. No i to że jest zakazany, a taki owoc najlepiej smakuje.
Niesamowity reżyser, prosta ale też niesamowita historia, humor i jednocześnie gorycz. Tak najkrócej opisałabym ten film. Dobrze, że filmy takie jak Taxi Teheran dostają wyróżnienia na ważnych festiwalach (i z pewnością nie chodzi tu tylko o względy polityczne), dzięki temu trafiają do szerszej publiczności.
To moje pierwsze spotkanie z irańskim reżyserem, ale już wiem, że na pewno nie ostatnie :) Taxi Teheran pomimo poważnej tematyki zachwyca jakąś taką lekkością i humorem, a siostrzenica jest chyba największą gwiazdą filmu! Mam nadzieje, że rodacy Panahiego znajdą sposób, żeby obejrzeć film, bo chyba do tej pory władze nie zgodziły się na jego dystrybucję.