to historia nietypowego szantażu. Film zaczyna się dramatycznym wypadkiem a wszystko rozgrywa się bez słów. Od samego początku oglądania nasuwa się pytanie: o co właściwie chodzi w "Nadziei"? Reżyser razem z scenarzystą podsuwają nam tu tropy metafizyczne. Dezorientował mnie tu brak jasno określonej konwencji obrazu. Atutem filmu jest z kolei kilka solidnie skonstruowanych postaci. Mnie przekonała sylwetka, co prawda tragiczna- osadzonego w więzieniu Michała, brata Franciszka. Mężczyzna rozdarty między poczuciem winy a przekonaniem o słuszności popełnionej zbrodni, pogrąża się w beznadziei i rezygnacji. Zaś główny bohater, anemiczny, bez przerwy moralizujący. Ma się ochotę zrzucić gówniarza ze schodów. Jest on jednak świadkiem kradzieży obrazu a złodziejem okazuje się człowiek wpływowy, właściciel galerii i znawca sztuki. Powinien spędzić resztę życia w więzieniu, ale ktoś daje mu ostatnią szansę...

Z przyjemnością oglądało się film Ogród Luizy w ramach TPS. Film ciekawy. Urzekła mnie gra głównych bohaterów:gangstera, w którym ujawniają się ludzkie uczucia jak czułość, miłość, opiekuńczość, oraz Luizy, psychicznie chorej dziewczyny. Fabio, w zakładzie psychiatrycznym poznaje Luizę którą, ojciec postanawia ubezwłasnowolnić, dbając o swoją karierę.
Podobnie jak mnie, tak i Fabia – ujęła prostota, niewinność i delikatność dziewczyny. Po wyjściu z zakładu postanawia zaopiekować się Luizą i zabiera ją ze szpitala do siebie. Dziewczyna wreszcie jest szczęśliwa, raduje się jak dziecko najmniejszym szczegółem; wodą, kwiatem który rośnie. Zastanawiające i dające do myślenia są jej wypowiedzi: „ gdy się rodzi nowe życie to tak jakby ktoś zapalił lampkę we wszechświecie”.
Kwiat paproci pokazał swoje piękno.

historia miłosna, lekka z humorem. Najważniejsze, że nie oderwana od rzeczywistości. Obrazuje w jaki sposób kłamstwo i manipulacja może ścierać się z uczciwością, prostolinijnością i naiwnością. Obserwując poczynania bohaterów śmiało można zadać pytanie: kto tu kogo przechytrzy, kto wygra pojedynek o miłość?
I tak niejaka Anna, studentka ogrodnictwa, dorabia jako dozorczyni. Wynajmuje wspólne lokum z koleżanką, razem snują też marzenia związane z pewnym bankierem, który jednak nie zwraca na nie najmniejszej uwagi aż do czasu gdy...
Swoją rolę odgrywają też tu kwiaty a szczególnie kaktus. Ania jest dziewczyną kochającą kaktusy, mówi do nich, nadaje im imiona. Wydaje się być najodpowiedniejszą osobą, potrafiącą w kłamcy i cyniku dostrzec dobro i zmienić go. W każdej miłości udział swój mają kwiaty, ale są to zazwyczaj róże. W tej - kaktusy. Jest jednak coś co je łączy. Mają kolce.
Pech sprawia, iż fortuna odwraca się od naszego modela i nie mając wyjścia - musi się żenić. Rozpoczyna więc gorączkowe poszukiwanie tej, która zgodziłaby się wcielić w rolę fałszywej narzeczonej.

Z przyjemnością oglądało się film Ogród Luizy w ramach TPS. Film ciekawy. Urzekła mnie gra głównych bohaterów: gangstera, w którym ujawniają się ludzkie uczucia jak czułość, miłość, opiekuńczość, oraz Luizy, psychicznie chorej dziewczyny. Fabio, w zakładzie psychiatrycznym poznaje Luizę którą, ojciec postanawia ubezwłasnowolnić, dbając o swoją karierę.
Podobnie jak mnie, tak i Fabia – ujęła prostota, niewinność i delikatność dziewczyny. Po wyjściu z zakładu postanawia zaopiekować się Luizą i zabiera ją ze szpitala do siebie. Dziewczyna wreszcie jest szczęśliwa, raduje się jak dziecko najmniejszym szczegółem; wodą, kwiatem który rośnie. Zastanawiające i dające do myślenia są jej wypowiedzi: „ gdy się rodzi nowe życie to tak jakby ktoś zapalił lampkę we wszechświecie”.

Kwiat paproci pokazał swoje piękno.

Film "innej generacji". Nie ma tu wartkiej akcji, całe minuty bez wypowiedzianego choćby jednego słowa. Ukazany jest ginący świat doliny Jangcy. Obserwujemy tu podróż bohaterów po zrujnowanym mieście. Okruchy życia jakie da się tu zaobserwować, to jedynie fragmenty egzystencjalnej drogi człowieka. Gest, słowo, pojedynczy obraz - wszystko to układa się w kompozycje opowiadającą o przemijaniu. Dla fanów kultury i filozofii Chin "Martwa Natura", będzie idealną pozycją. Jednak osoby szukające rozrywki bądź też akcji, powinny film ten omijać szerokim łukiem.

Film przybiera na swojej zmianie wraz z rozmiarem brzucha głównej bohaterki. Fabularny embrion zachowujący na początku główne cechy komedii obyczajowej - nabiera nieoczekiwanych kształtów. Film stanowi przewrotną ilustrację nauki kościoła katolickiego wg. którego pożycie przedmałżeńskie jest grzechem. Owszem, do poczęcia dochodzi w skutek nieużywania przez młodych środków antykoncepcyjnych. Ktoś pewnie powie, że i tak popełnili grzech. Może i tak, ale przynajmniej uniknęli jeszcze większego.Na uwagę zasługuje fakt, że poza początkowym zbliżeniem w związku Juno i Bleekera nie ma seksu. Bohaterowie ograniczają się jedynie do pocałunków.Reżyser nie promuje tutaj prostych recept, tym filmem jakby broni prawa do niedojrzałości, nie warto bowiem na siłę udawać dorosłego. Do wszystkiego trzeba dojrzeć a tym bardziej do miłości i rodzicielstwa. Cała siła, piękno i głębia filmu tkwi w jego bezpretensjonalności.

Mrocznythriller braci Coen, rozwijający się w prawdziwy dramat egzystencjalny. Widoczne sąwszystkie elementy stylu rodzeństwa, łącznie z czarnym humorem, umiejętnościąwygrania najdrobniejszych dialogów czy scen. Co więcej, tematy przewijające sięw twórczości Coenów osiągają nową głębię. Wraca stary temat milczenia podany wzupełnie nowy, twórczy i autorski sposób.
Wychodząc od banalnego zdarzenia (znalezienie walizki pełnej pieniędzy, będącejpozostałością po gangsterskich porachunkach) braci Coen kreślą pesymistycznyobraz świata w którym nastąpiły nieodwracalnie zmiany stopniową prowadzące dojego rozkładu. Zresztą cała fabuła jest tu podporządkowana obrazom przenikaniasię sił dobra i zła w walce o ludzką duszę. Dobro ukrywa się pod postaciąstarego szeryfa Bella nie pojmującegoprawideł czasów, w jakich przyszło mu żyć; zło natomiast przybrało postaćdemonicznego Chigurha, doskonale poruszającego się w znanych mu realiach. Graidzie o życie Mossa, zwykłego kowboja, któremu w ręce wpadają dwa milionydolarów.

W ciepły wrześniowy wieczórprofesor Ethan Learner wraz ze swoją żoną Grace i córką Emmą słuchająwiolonczelowego recitalu, ich 10-letniego syna Josha. W drodze powrotnej dodomu wszyscy zatrzymują się na stacji benzynowej. Tam, w jednej tragicznejchwili, los zabiera im Josha na zawsze. W ten sam wieczór prawnik Dwight Arno ijego 11-letni syn Lucas oglądają mecz baseballowy. Po meczu odwożąc chłopca doRuth Wheldon - byłej żony i matki Lucasa, dochodzi do wypadku, który trwazaledwie chwilę. Ethan jest jedynym świadkiem, który widzi Dwighta uciekającegow panice z miejsca zdarzenia, U Ethana, z każdym dniem pogłębia się obsesjaodszukania zabójcy i dokonania na nim zemsty. Jego żona coraz bardziej obawiasię, że szaleństwo męża doprowadzi do rozpadu rodziny. W tym samym czasieDwight zadręcza się tym, że jego była żona Ruth pozbawi go spotkań z synemwykorzystując fakt złamania przez niego prawa. Zmagając się z własnymsumieniem, Dwight ukrywa popełnioną zbrodnię, by w ten sposób ratować własnąrodzinę. Wszystko zmienia się w chwili, gdy kancelaria Dwighta wyznacza go doprowadzenia sprawy Learnerów. Konfrontacja obydwu mężczyzn staje się tylkokwestią czasu...

Będącyadaptacją jednej z najlepiej ostatnio przyjętych powieści, film "Chłopiec zlatawcem" jest pełną emocji opowieścią o przyjaźni, rodzinie, trudnych dowybaczenia błędach oraz powodującej odkupienie miłości. W znajdującym się nakrawędzi wojny Afganistanie, dwóch przyjaciół z dzieciństwa, Amir i Hassan,wkrótce zostają rozdzieleni na zawsze. Słoneczne popołudnie w Kabulu. Wpowietrzu czuć radość panującą przed turniejem puszczania latawców. Jednak pozakończonym zwycięstwem konkursie, zdrada jednego z chłopców początkujenieprzewidywalną w skutkach katastrofę.
Pewnegodnia Amir jest świadkiem tego, jak kierowany lojalnością wobec przyjacielaHassan daje się pobić i zgwałcić trójce wyrostków. Amir udaje, że nic niewidział. Zawstydzony heroiczną postawą Hassana i swoim własnym tchórzostwem,nie może znieść obecności chłopca.

historia człowieka który w jednej chwili traci wszystko i zostaje zamknięty w więzieniu swojego ciała a którego jedynym sprawnym organem jest lewe oko. Film jest po prostu prawdziwy, czasami okrutny a czasami smutny ale przede wszystkim przesycony pasją życia i zmysłowością.
Dla mnie ten film to jedna, wielka refleksja nad człowiekiem i kruchością jego istnienia. Zaskakujące jest tu podejście głównego bohatera - do zaistniałej sprawy. W obliczu tak wielkiej tragedii ma poczucie humoru, zachowuje zdrowy rozsądek, czego dowodem są jego przemyślenia. To rozrywa ciasną skorupę człowieczego umysłu, powodując "burzę mózgu".
Widz zanurza się w otchłani swojego ciała, jak nurek w głębinie morskiej.
W nastrój i wymowę całego filmu świetnie wkomponowuje się muzyka, która powala (w pozytywnym znaczeniu) swoim brzmieniem.
Film wart obejrzenia. POLECAM GORĄCO!!!

Akcja filmu toczy sie 4 lata przed wybuchem II wojnyświatowej. Mała dziewczynka o imieniu Briony ma bardzo bujną wyobraźnię dzięki,której jej przyszła kariera pisarki jest prawie pewna. Pewnego dnia obserwuje zukrycia swoją siostrę Cecylię w trakcie stosunku seksualnego z Robbim, któryjest synem gospodyni zajmującej się domem. Bujna, dziecięca wyobraźnia podsuwadziewczynce różne wizje tego wydarzenia. Robbie trafia do więzienia. Wybuchawojna, Briony zostaje pielęgniarką, stawia pierwsze kroki jako pisarka. Kobietapowoli zaczyna sobie zdawać sprawę ze zła, które wyrządziła przed laty... Filmpodobnie jak i książka porusza wiele tematów którymi są m. in. miłość, wojna,grzech i odkupienie.
W gruncie rzeczy "Pokuta" jest bardziej refleksją nad siłąnarracji i jej rolą w życiu niż łzawym melodramatem.
Film ogląda się znakomicie. Pierwsza cześć dziejąca się wwiejskiej posiadłości tworzy osobną całość – jest gęsta, duszna i przesiąkniętaniezdrową zmysłowością. Być może jest to trochę bardziej efekciarskie niżsubtelne obrazy duetu Merchant/Ivory, ale z całą pewnością lepkie i gęste.Druga cześć to klasyczny, ładnie skrojony melodramat wojenny. Pełen pasteli,pocztówkowych obrazów i ilustracyjnej muzyki. Całość jednak zmienia swojąwymowę wraz zakończeniem, kiedy to, czego się domyślaliśmy, zostaje przed namiodsłonięte przez Venensse Redgrave.

to komedia o perypetiach czterech kobiet usiłującychporadzić sobie ze zwariowanym życiem, które nigdy nie wygląda tak, jak sobiezaplanowały.
Wszystkie Lejdis znają się od dzieciństwa, mieszkałyprzez lata w jednej warszawskiej kamienicy, bawiły się na podwórku-studni ichodziły do tej samej szkoły. Dwie z nich: Łucja i Korba do tej pory mieszkająw mieszkaniach po rodzicach. Pierwszy moment, w którym poznajemy Lejdis to zabawa sylwestrowa,zorganizowana - co jest wieloletnim zwyczajem naszych bohaterek - w samymśrodku lata. Łucja, Korba, Monia i Gośka wypowiadają marzenia na nadchodzącynowy rok. Już następne godziny pokażą, że życzenia te okażą się trudne, a wręczniemożliwe do spełnienia. Dlaczego? To dość oczywiste: z powodu podłościmężczyzn.

Pożądaj ostrożnie.
Lata 40 ubiegłego wieku. W okupowanym przez Japończyków Szanghaju, kiełkującyruch oporu postanawia dokonać zamachu na ważnego urzędnika współpracującego zokupantem marionetkowego rządu. Do tego zadania decydują się wykorzystać"seksapil, broń kobiecą", uosabianą w filmie przez niejaką pannęWong. Misternie pomyślana akcja staje się oczywiście początkiem dusznej gryemocji o nieprzewidywalnym finale.

Lee przypomina, że kino to przede wszystkim, żeby przywołaćtytuł znanej książki, "ciało, gest, ruch". Celebruje ujęcia, skupiasię na spojrzeniach, grze emocji, które rozładowują kompulsywne zbliżeniakochanków. Sceny erotyczne w Ostrożnie, pożądanie stały się przedmiotemkontrowersji, choć po obejrzeniu filmu trudno potraktować to inaczej niż wkategoriach czysto promocyjnych. Akrobatyczny seks jest tu kontrapunktem dlastonowanej narracji całości. Naturalnym rozładowaniem budowanego z chirurgicznąwręcz precyzją napięcia.

...są przejmującym wyznaniem człowieka, który zrobił w życiu tyle, ilepowinien, a mimo to istnienie przeciekło mu między palcami. Józef grzeszył,grzeszy i będzie grzeszyć, ale nie ma zamiaru żałować. Czym byśmy bowiem bylibez naszych win? Jan Svěrák nie uderza w tony rozliczeń i z dyskretną ironiąobserwuje Tkalouna. Jak chociażby w znakomitych scenach nocnych fantazjierotycznych, gdzie przedział, w którym siedzi bohater, odwiedzają kolejnepiękności-konduktorki.

Historia opowiada o trójce pozornie niezwiązanych ze sobąosób. Ich niejednoznaczne postawy i wybory zaowocują zderzeniem trzechodmiennych światów: młodego fotografa Marcina Wilczyńskiego, rudego chłopca orazfryzjerki Hanki B. Każde z nich będzie musiało dokonać świadomego wyboru: zejśćczy pozostać na ścieżce do nowego życia, walczyć czy podporządkować się temu,co przynosi los? Będą musieli odpowiedzieć sobie na pytania, nad którymi do tejpory się nie zastanawiali: co to jest moralność, lojalność, przyjaźń?
W Rezerwacie pierwszy raz od dłuższego czasu oglądamypełnokrwiste postacie. Żywi ludzie zamiast przechadzających się po ekraniefantomów, będących nośnikami postaw czy idei. Nieszczęśliwa Hanka, staryfotograf pasjonat, kioskarka, czy chór pijaczków – wszyscy oni opowiadają namswoją historię, wzruszają i śmieszą, nie musząc odpowiadać na żadne"zapotrzebowanie". Odpowiadają wyłącznie za siebie. Nikt tu nam niewciska kitu. Baśniowość miesza się z realnością, nie ma w tym żadnegopęknięcia. Polecam jak najbardziej!!!

Kobiety najlepiej obserwować w miejscach, gdzie czują sięnajbardziej swobodnie. Są wtedy skore do najintymniejszych zwierzeń. Wiedząc otym, Nadine Labaki stworzyła czarujący film o pięciu zaprzyjaźnionych kobietachw różnym wieku, które zawsze spotykają się w salonie piękności w centrumBejrutu. Barwny świat pełnokrwistych kobiecych postaci odsłaniających swojesekrety przykuwa uwagę i fascynuje. Jest w nim oczywiście miejsce na pogawędkio seksie i problemach z mężczyznami, ale także na osobiste rozmowy o religii,niełatwych relacjach z bliskimi, poważnych problemach. Kobiety potrafią sięwspierać i pomagają sobie w najtrudniejszych sytuacjach – na tym polega ichsiła.
Karmel to jednak nie tylko dobra reżyseria izaskakująco wyrazisty scenariusz, to także cudowne zdjęcia utrzymane wkarmelowej kolorystyce i delikatna, łatwo wpadająca w ucho muzyka.

główny bohater wypuszczony z więzienia po 15 latach, opowiada najważniejsze wydarzenia ze swojego życia. Za cel obrał - zostanie milionerem, do czego konsekwentnie dążył. Czy mu się to udało? Zobaczcie sami oglądając film. Polecam

II Wojna Światowa zmierza ku końcowi. Miłosz rozpoczyna pracę na stacji kolejowej jako dyżurny ruchu. Życie płynie spokojnym rytmem, w pracy monotonnie. Jedynym urozmaiceniem są przejeżdżające przez stacje "pociągi pod specjalnym nadzorem" z zaopatrzeniem dla niemieckiej armii.

największym atutem jest to, że można usłyszeć w tym filmie oryginalne nagrania słynnej aktorki. Świetny film. Ukazuje trudne życie piosenkarki od dziecka porzuconego przez matkę, wychowanego przez ojca i babkę. Swoją karierę rozpoczyna na ulicy. Oprócz drogi do kariery pokazana jest miłość piosenkarki. Edith bez pamięci zakochuje się w pewnym bokserze, po jego tragicznej śmierci przeżywa załamanie, popadając w coraz większe uzależnienie od narkotyków. Schorowana,ale pełna werwy, nie przebiera w słowach, uwielbia publiczność. Do końca zachowała krystaliczny, dziarski głos. To niezwykły los maleńkiej kobiety, która stała się największą damą francuskiej piosenki.

w swoim mocnym i gęstym od ukrywanych emocji filmie, reżyser serwuje szokującą fabułę, że od przeszłości nie można uciec.
Na ekranie toczą się więc dwie historie: teraźniejsza i ta z przeszłości. Ta druga rzutuje na tą pierwszą, bo dawne wydarzenia i emocje - strach przed prześladowcami i potrzeba odzyskania czegoś, co być może jest ukryte w mieszkaniu Adacherów - motywują Irenę do działania. Reżyser pokazuje, jak każdy dzień jest dla kobiety walką, a każde drobne zdarzenie, dotyk czy rutynowa rewizja w supermarkecie, przypominają jej o przeżytym koszmarze.

Film niepokoi jeszcze w innym wymiarze, stawiając pytania o to, jak dobrze znamy ludzi, z którymi stykamy się codziennie. Irena już od pierwszych scen niepokoi, bo pod jej pozornym opanowaniem kryje się coś dziwnego, osobliwego, a nawet zagrażającego. Jednak Adacherowie wpuszczają ją do domu, dając dostęp do swojej intymności i tajemnic. Niepokój zakrada się tu również za pośrednictwem intensywnej, drażniącej nieraz swą intensywnością muzyki Ennio Morricone. Efekt zagrożenia potęgują ciemnawe, zabarwione na niebiesko zdjęcia Fabio Zamariona, który pozamykał w starannie skomponowanych kadrach kręte schody, odbijające się w lustrach twarze, schnące kwiaty, symbolizujące tu wnętrze bohaterki. Film atakujący mocno zmysły. Klimat jest tu gęsty jak listopadowa mgła, co widzom, którzy wolą subtelniejszą atmosferę w kinie, może się nie podobać. Mnie jednak "Nieznajoma" uwiodła od pierwszych chwil. Podobnie oczarował mnie reżyser, który dokładnie zaplanował i przemyślał każde ujęcie, scenę, zwrot akcji. A jednak jego film wstrząsa swoją gwałtownością i nieobliczalnością, przypomina trochę jazdę kolejką górską. Ale czy nie takich właśnie - mocnych, ale bezpiecznych emocji szukamy w kinie?

Niechciana ciąża młodej kobiety. Decyzja o aborcji podjęta przed strachem zostania samotną matką i w obawie przed otoczeniem. Zobrazowany jest tu dramat i konsekwencje jakie przynoszą ze sobą podejmowane decyzje, a więc nic innego jak wolność wyboru. Film jest niezwykle mocny i autentyczny. Brak dosłowności, reżyser zostawia przestrzeń dla widza, puste miejsca dla wyobraźni. Siła tego filmu tkwi w tym aby nawet to co nieludzkie, zobaczyć ludzkim.

Wstrząsający,przejmujący do szpiku kości. Tragiczna prawda. Wspaniała gra aktorska min: Artura Żmijewskiego, Mai Ostaszewskiej, Jana Englerta.
Tragizmowi ludzkiego losu towarzyszą: miłość, oddanie, tęsknota, jedność. Żona do końca życia czeka na powrót męża z niewoli, nie wierzy w jego śmierć; generał przebywający razem z oficerami w obozie w Kozielsku podtrzymuje ich na duchu, wspiera, dodaje odwagi kierując do nich krótkie ale jak wymowne życzenia wigilijne:
"musicie wytrwać bo wez was nie będzie wolnej Polski"
Wstrząsające sceny egzekucji polskich oficerów w lesie pod Smoleńskiem. Bezlitośnie zadawanej śmierci towarzyszą dźwięki pojedynczych strzałów, które niesie echo między drzewami. Spychacz zasypuje ciała piaskiem.
O tej zbrodni nikt miał się nie dowiedzieć...

. Urzekła mnie gra głównych bohaterów: gangstera, w którym ujawniają się ludzkie uczucia jak czułość, miłość, opiekuńczość, oraz Luizy, psychicznie chorej dziewczyny. Fabio, w zakładzie psychiatrycznym poznaje Luizę którą, ojciec postanawia ubezwłasnowolnić, dbając o swoją karierę.
Podobnie jak mnie, tak i Fabia – ujęła prostota, niewinność i delikatność dziewczyny. Po wyjściu z zakładu postanawia zaopiekować się Luizą i zabiera ją ze szpitala do siebie. Dziewczyna wreszcie jest szczęśliwa, raduje się jak dziecko najmniejszym szczegółem; wodą, kwiatem który rośnie. Zastanawiające i dające do myślenia są jej wypowiedzi: „ gdy się rodzi nowe życie to tak jakby ktoś zapalił lampkę we wszechświecie”.
Kwiat paproci pokazał swoje piękno.

wstrząs gwałtownością :)
Film Tornatore niepokoi w innym wymiarze, stawiając pytania o to, jak dobrze znamy ludzi, z którymi stykamy się codziennie. Irena już od pierwszych scen niepokoi, bo pod jej pozornym opanowaniem kryje się coś dziwnego, osobliwego, a nawet zagrażającego. Jednak Adacherowie wpuszczają ją do domu, dając dostęp do swojej intymności i tajemnic. Niepokój zakrada się tu również za pośrednictwem intensywnej, drażniącej nieraz swą intensywnością muzyki Ennio Morricone. Efekt zagrożenia potęgują ciemnawe, zabarwione na niebiesko zdjęcia Fabio Zamariona, który pozamykał w starannie skomponowanych kadrach kręte schody, odbijające się w lustrach twarze, schnące kwiaty, symbolizujące tu wnętrze bohaterki. Tornatore stworzył film atakujący mocno zmysły. Klimat jest tu gęsty jak listopadowa mgła, co widzom, którzy wolą subtelniejszą atmosferę w kinie, może się nie podobać. Mnie jednak "Nieznajoma" uwiodła od pierwszych chwil. Podobnie oczarował mnie reżyser, który dokładnie zaplanował i przemyślał każde ujęcie, scenę, zwrot akcji. A jednak jego film wstrząsa swoją gwałtownością i nieobliczalnością, przypomina trochę jazdę kolejką górską. Ale czy nie takich właśnie - mocnych, ale bezpiecznych emocji szukamy w kinie?

FENOMEN!!!
ten film to po prostu fenomen polskiej kinematografii. Film ten zasługuje na miano bestselleru kinowego.

Ciemna strona rzeczywistości...
Miłość syna do ojca i odwrotnie.Wynaturzenie ojca, skrywane przed synem itd.Wielowątkowa akcja, a dopełnieniem jest fantastyczna muzyka urzekająca pięknem brzmienia. Polecam

Miłość? czy przyjaźń?
Motorem działania jest tu poezja, ona połączyła dwoje ludzi: niewidomą Jadwigę i Mirona. Niezaradność Mirona w życiu codziennym, znajduje akceptacje Jadwigi, która jak żona opiekuje się Mironem. Nasuwa się wniosek iż bez mężczyzny kobieta nie jest w stanie w pełni się zrealizować, a mężczyzna bez kobiety przepadłby z kretesem :)

Rozkosz dla serca
film o miłości, która by się zrealizować musi pokonać wiele przeszkód.Zapierające dech w piersiach sceny taneczne.Do głosu dochodzą tu różnice rasowe, podział na niższe i wyższe sfery, co sprawia iż związek ludzi z wyższej sfery z niższą nie ma racji bycia.Film piękny, polecam jak najbardziej.

kontrowersyjny
zmusza odbiorcę do myślenia.Ciekawy, ukazuje mentalność,życie oraz zwyczaje Indian. Ich pojmowanie znaczenia świąt wielkanocnych i tego co się wydarzyło przed Zmartwychwstaniem - odbiega od naszej mentalności i wiary katolickiej. W filmie przeplatają się ze sobą wątki miłości, nienawiści,zazdrości. Zatracają się granice pomiędzy jednym a drugim co powoduje, że Madeinusa i jej siostra bez żadnych skrupułów przechodzą z jednej skrajności w drugą. Córka z zimną krwią zabija ojca z błahego powodu. Warto się wybrać na ten film :)

PRZEJMUJĄCY
duże wrażenie wywarła na mnie scea pogrzebu młodej narkomanki i ostatnie pożegnanie przez jej kumpli-narkomanów.Gra aktorska Michała Żebrowskiego jako kapłana-wspaniała. Perypetie młodego,pełnego życia człowieka,który zostaje w pewnym sensie"odepchnięty"przez kościół,zdany na samego siebie;uczą pokory,walki z cierpieniem,ze zwątpieniem i pokusami.Zdesperowany ksiądz nie odnajduje ukojenia w odosobnieniu więc chce zakończyć swe życie.Bóg jednak ma inne plany wobec niego i daje mu to wyraźnie do zrozumienia,krzyżując jego plany.Spotkanie z trójką młodych,podróżujących ludzi przynosi zmianę w życiu księdza Jana.Zastanawia mnie to gdzie byli przełożeni księdza Jana,podczas jego tułaczki,choroby,załamania?zosta wili go samego,bez pomocy,bez wsparcia a przecie on był jednym z nich-był kapłanem tak jak oni wszyscy.Nawet dla matki nie liczyło się to,że syn jest chory,tylko to że jaki wstyd przed ludźmi.Dobry film, pozostawia dużo do myślenia.

WZRUSZAJĄCY
Łączy w sobie trzy wątki. Ukazane są trzy rodziny całkiem sobie obce, które jednak coś łączy.Zawarta jest tu nauka do czego moze doprowadzić zabawa dzieci bronią i pozostawianie ich bez opieki. Wzruszająca jest postawa męża(Brada Pitta)który troskliwie i z poświęceniem opiekuje się ranną żoną oraz bezinteresowna pomoc jaka została i udzielona przez jednego z tubylców.Dzięki tej pomocy kobieta przeżyła.Dramatyczne były te chwile oczekiwania na pomoc medyczną.Film wzrusza a jeszcze do tego przyczynia się muzyka Gustavo Santaolalli-po prostu urzekająca swym pięknem i niezwykłą głębią.Zmusza do zadumy.

DOBRY!!!
Momentami jakby trochę nudnawy, jednak z czasem film intryguje i wciąga przebiegiem akcji.Zawiera się tam wszystko co może spotkać nas w życiu ; wielka miłość, zdrada,podstęp i to że najgorsze bydle ma sumienie, które go wcześniej czy później ruszy. Szkoda mi tej dziewczyny, że musiała tak bezsensownie, na marne zginąć. Film wart zobaczenia. Polecam jak najbardziej :))

ŚWIETNY :)
Chorobliwa obsesja na punkcie perfum. Obdarzony przez naturę niezwykłym darem fenomenalnego węchu, mężczyzna nie potrafi zapanować nad coraz to większą chęcią stworzenia doskonałego zapachu, aż posuwa się do szereg zabójstw młodych kobiet. Film pokazuje walkę ojca o życie córki, jak wielka potrafi być miłość ojca do córki(ale czy tylko w obliczu zagrożenia,niebezpieczeństwa?)Ni estety,zwycięża zło-córka zostaje zamordowana. Gdy człowiek bardzo czegoś chce,w końcu to osiągnie.Tylko trzeba szczerze i mocno chcieć a cel na pewno będzie osiągnięty.Przykładem tego jest ten film. Polecam, wart obejrzenia. A muzyka - po prostu boska!!!

Piękny ale Przerażający.
Film piękny ale chwilami przerażający.Pokazuje dzieje zakazanej miłości i czym taka miłość się kończy.Widać tu potęgę miłosi dla której człowiek zdolny jest poświęcić życie.Zarazem ukazana jest tu druga strona-zło,gdzie króluje Święta Inkwizycja, a więc przemoc,fałsz,gwałt,śmierć, niesprawiedliwość.Najbardziej ujmująca,według mnie, ściskająca za gardło historia pięknej, niewinnie uwięzionej dziewczyny, która opuszcza więzienie w opłakanym stanie.Tak nieludzko można skrzywić psychikę człowieka i pozbawić go samoświadomości.Obraz deportacji, gwałtu i przemocy wobec ludu w połączeniu z muzyką jest jak dłuto w ręku rzeźbiarza.Na pewno niejednej osobie zakręci się łezka w oku. Polecam! Naprawdę warto:)

dużo śmiechu:)))
świetna komedia.Śmiechu co niemiara aż do bólu brzucha. Mankament w tym że trochę wulgarny, tematami rozmów głównie jest seks.Obrażana jest płeć żeńska, kobiety nazywane są ku..., suki-co poniża kobiety.Poza tym to świetna komedia. Polecam jak najbardziej ale nie dla dzieci. Tak uważam.

bardzo ładny film!!!
Film dla każdego, średniego i dużego i małego. Film traktuje o przyjaźni. Pokazuje piękno przyjaźni między chłopakiem a dziewczyną, zdrowej, czystej przyjaźni.Uczy pokory a co najważniejsze jak odpłacać dobrem za zło.Nasuwa się więc z tego wniosek: tylko serdecznością i łagodnością jest się w stanie przełamać falę wrogości i nienawiści otoczenia,przemienić niejedno zatwardziałe serce w skarbiec łagodności.
Tragiczny wypadek jaki ma miejsce w tym filmie, napawa smutkiem i przysłania wszystko to co wydarzyło się wcześniej.Dobrze jednak wiemy,że wszystko co dobre szybko się kończy.Bardzo ładny film dla całej rodziny. Polecam wszystkim:)

bajeczka
dobra bajeczka dla dzieci, dobry dla tych co chcą się rozerwać, odprężyć. Fajny.

FENOMENALNY!!!
Super film! Może być dla każdego szkołą jak walczyć z przeciwnościami losu, jak sie nie poddawać. Akcja z życia wzięta bo każdy pracujący ma na pewno takie lub podobne sytuacje w pracy.Dobra szkoła!Też super komedia, każdy coś znajdzie dla siebie, co go zainteresuje. Polecam:)

gresi
Bardzo dobry film!na początku niepokoiła mnie ta cisza,śmieszyła mnie.W miarę oglądania dało się zauważyć jakie głębokie przesłanie kryje się w tym filmie.W ciszy, w tej wielkiej ciszy można usłyszeć dużo więcej niż normalnie w zgiełku codzienności.Film pokazuje bardzo wyraźnie, że tylko w nieskończonej ciszy można zacząć słyszeć.